Korespondencja z ARR.

administrator

Nowy Sącz 24.03.2014
Znak spr.12/14

Sz. Pan
Radosław SZATKOWSKI
PREZES
Agencji Rynku Rolnego
00-400 WARSZAWA
ul. Nowy Świat 6/12

W odpowiedzi na pismo ZB-pp-072-368-9/14 z dnia 10.03.2014r Karpacki Związek Pszczelarzy w Nowym Sączu przesyła swoje uwagi:

1. Szkolenia:

Odnośnie szkoleń podtrzymujemy wszystkie nasze uwagi zawarte we wcześniejszych pismach kierowanych do Agencji oraz do Ministerstwa Rolnictwa. Niezrozumiała jest dla nas niechęć ARR do finansowania ambitniejszych szkoleń dla pszczelarzy, samo dofinansowanie sprzętu nie wystarczy oprócz sprzętu pszczelarz musi posiadać szeroką wiedzę w tym wiedzę o najnowszych rozwiązaniach w pszczelarstwie, tym bardziej ze prowadzenie pasieki jest coraz trudniejsze z wielu względów.
Należy zauważyć, że sama ARR jest niekonsekwentna: z jednej strony nie chce szkoleń i spotkań pszczelarzy z naukowcami, a z drugiej wprowadza szósty kierunek wsparcia w zakresie wdrażania programów naukowo-badawczych. Gdzie pszczelarze mają się spotkać z przedstawicielami nauki? Gdzie mają poznać ofertę nauki, a naukowcy problemy nurtujące pszczelarzy?
Przy szkoleniach bez żadnego uszczerbku można zrezygnować z podawania na liście obecności numeru weterynaryjnego. W organizowanych przez nas szkoleniach brało udział wielu młodych ludzi- uczniów różnych szkół średnich interesujących się pszczelarstwem, planujących po ukończeniu szkoły założyć własne pasieki. Dlaczego całą tą grupę młodych ludzi wyklucza się z wszelkiej pomocy, również udziału w szkoleniach.
W Europie właśnie z dofinansowań unijnych w wielu krajach są organizowane specjalne szkolenia dla młodzieży i innych zainteresowanych osób. Są specjalne programy ułatwiające założenie pasieki. Czy ARR zakłada, że obecni pszczelarze będą żyli wiecznie?

2. Zakup sprzętu pszczelarskiego.

Należałoby się zastanowić, czy przy zakupie tak taniego sprzętu jak refraktometr (300-350zł.), odstojniki (200-400 zł), proste topiarki do wosku(200 – 400 zł) nie należy odstąpić od wypisywania kilkustronicowych umów. Przy zakupie sprzętu do pewnej wartości uprościć całą biurokratyczną oprawę.
Wprowadzić na przykład hurtowy zakup przez Związek, wydać zamówiony sprzęt na podstawie imiennej listy na której pszczelarz pokwituje odbiór sprzętu i instrukcji jak ma go użytkować przez 5 lat. Czy inny sposób.

3. Zakup leków do zwalczania warrozy.

Odnośnie zakupu leków do zwalczania warrozy należałoby się zastanowić nad bardzo wysokimi cenami tych leków.(Mamy jedne z najwyższych
w Europie) czy kupuje się jedno opakowanie czy kilka tysięcy cena jest taka sama. Czy ARR- agencja specjalizująca się w rynkach obsługujących rolnictwo naprawdę nie jest w stanie nic zrobić by tą sytuację zmienić?
Nie możemy również zrozumieć na co Agencji Rynku Rolnego potrzebne jest oświadczenie pszczelarza i to oświadczenie niezgodne z prawdą, że podejrzewa w swojej pasiece występowanie warrozy. Opanowanie polskich pasiek przez warrozę zostało definitywnie potwierdzone
w 1982 roku i od tej pory żaden powiatowy, wojewódzki czy krajowy lekarz weterynarii nie odwołał jej występowania na żadnym terenie Polski. Trudno w takim postępowaniu dopatrzeć się jakiejkolwiek logiki.

4. Zakup pszczół.

Podtrzymujemy wszystkie nasze wcześniejsze uwagi do tego kierunku wsparcia zgłoszone wcześniej. Należy jednak zaznaczyć, że jest to projekt najbardziej pozbawiony logiki działania, pełen sprzeczności i zupełnie oderwany od realiów polskiego pszczelarstwa. Aby sprawnie prowadzić realizację tego projektu Związek najpóźniej po oblotach pod koniec lutego lub na początku marca powinien konkretnie wiedzieć czy producent będzie produkował pakiety w tym sezonie i ile, bo trzeba zebrać zamówienia od pszczelarzy i przygotować dystrybucję pakietów co jest bardzo pracochłonne.
Badanie kliniczne pasieki w lutym czy marcu, a nawet w kwietniu mija się całkowicie z celem, bo w tym czasie praktycznie nie można zauważyć chorób wymienionych przez ARR, chyba że są to choroby zastarzałe, ciągnące się latami, a na taką sytuację żadna pasieka produkująca matki czy odkłady sobie nie pozwoli.
Choroby wymienione w Waszym projekcie najłatwiej zauważyć pod koniec sezonu w sierpniu i początku września.
Przeprowadzenie badania klinicznego pasieki w tym okresie miałoby jakiś sens. A uzyskane w tym okresie zaświadczenie lekarza weterynarii uprawniałoby do produkcji matek czy odkładów w przyszłym sezonie.
Mógłby wtedy złożyć prawdziwą ofertę na produkcję a nie fikcję jak się proponuje teraz.
Badanie laboratoryjne takich chorób jak warroza, nosemoza czy choroby wirusowe mija się całkowicie z celem bo są one obecne we wszystkich pasiekach.
Nie rozumiemy dlaczego ARR upiera się przy nieżyciowych rozwiązaniach nie mających umocowania w praktyce pszczelarskiej i pracach naukowych. (W załączeniu artykuł dr Lipińskiego – Pszczelarstwo Nr 3/14)
Również nie wiadomo jaki jest sens limitowania produkcji pakietów i określenie kto komu ma dostarczać pakiety? Dlaczego w działalność producentów pakietów ingeruje się bardzo mocno a w działalność producentów sprzętu czy leków w ogóle.
Nieprzemyślane pomysły doprowadziły w tym roku do całkowitego rozbicia rynku producentów pakietów i dużej podwyżki cen na pakiety. Czy takie mają być cele tego programu?

5. Odnośnie punktu 6.7.8.

Nie rozumiemy dlaczego Związek Pszczelarzy(podmiot uprawniony) ma odpowiadać finansowo za to, że odbiorca końcowy (pszczelarz) nie utrzymuje zakupionego sprzętu we właściwym stanie technicznym
przez 5 lat.
Związki pszczelarskie nie dysponują żadnymi etatowymi służbami kontrolnymi, ani nie posiadają środków finansowych na prowadzenie kontroli w terenie. Nie jesteśmy też w stanie sprawdzić czy pszczelarz nie kupował sprzętu w innej organizacji pszczelarskiej.

Kończąc uważamy, że najlepiej były przygotowane programy realizowane w pierwszych latach a potem kolejne były coraz bardziej udziwnione. Z ubolewaniem stwierdzamy, że zgłaszane przez Związki propozycje urealnienia tych programów nie są brane pod uwagę

Z poważaniem.